- yıl 1994.o zamanlar durumum olabildiğince yerinde izmirin kemaeraltı semtinde 2 tane ayakkabıcı dükkanım,ve kemeraltı havra tarafında deli gibi işleyen günde 4000-5000 bardak çay sattıgım bir çay ocağı işletiyordum
- fiziğim yerimde durumum iyi bir yandan izmirsporda futbolculuk yapıp bir yandan da ticaretle ugrasıyordum, o zamanlar gençliğimin baharında 24 yaşında bir adamım, canımdan cok sevdiğim ailemi en iyi şekilde geçindiriyor, hayatları boyunca tatmadıgı şeyleri yaşatıyorum, malum fakir aileden geldik onların üzerimde emeği çok. allah bana yürü yaa kulum demiş.o zamanlar böle alışveriş merkezleri yok herkes alısverışını böle kemeraltında esnaflardan yapar, orda bir dükkanın varsa anasını sikersin bu dünyanın...
- bir tane ertan diye canımdan çok sevdiğim arkadaşım var takımdan. baya iyi arkadaştık yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmzdi. bunun kız çevresi baya geniştir.o zamanlar böle siktiri boktan takımda da oynasan kızlara marjinal geliyorsun biraz da tipin varsa köpeğin oluyorlardı
- apapapapap
- işte bu bizim ertan liseden kızlar yapmış kendine nereden bulduysa piç okul önlerinde mi takılıyo napıyosa artık, geldi dükkana böle böle kızlar var takımdan 1-2 arkadaşı daha toplayıp takılalım falan dedi,yav olum iyi güzelde kızlar ufaktır aq ne işimiz var bu kızlarla çevremız genıs bırı duyursa rezil oluruz
- yok abi dedi kim ne duycak araba altımızda pek göz önunde olmayan yerlerde takılırız dedi. tamam dedim bende amacım bir iki gönül eğlendirir sonra yol veririm evlenecek değiliz ya aq.tamam sen kızları ayarla yarın öğlen 2 gibi çıkarım dükkandan takılırız
- apapapapapapapappapaapp
- ertesi gün oldu geldi bizim ertan dükkana arabaya atlayıp diğer arkadaşlarıda çankaya tarafından alıp bastık sahilevleri tarafına, şehirden uzak kucuk bır semt balıkcı lokantaları 1-2 çay bahcsı olan bir yer, genelde emeklı kesımın takıldıgı sakin bir yerdi en azından kımsenın goremeyecegı bır yer, gittiğimizde kızlar gelmemişti,15 dk bekledikten sonra kızlar belirdi
- dinleyenler bir ses verseniz
- kızlara baktım baya şımarık daha olgunaşmamış mal mal hareket yapan kızlar, hiçbiri ilgimi çekmemişti ama bir tanesi hariç, kendi halinde efendice takılan pek konusmalara katılmayan sessız bır tıpti,ben sadece onu kesıyordum, gelgelelım kız bır kere bıle gözgöze gelmedi benimle daha sonra sahile cıkıp bıraz yuruduk hepberaber ama kızın en ufak bır bakısı dahı olmamıstı bana
- apapapapapapapapapp
- ertani bir köşeye cekip olum diğer elemanlara yolverıp kızları arabayla merkeze götürelim dedim, yoksa ben bu kızla bır daha aynı ortamda bulunamam hoşuma gitti baya beğendim kızı dedim ,o da bana saygı duyan bir elemandı isteğime olumlu cevap verip kabul etti, binbir lafla adamlara yol verdik,en azından ortamda cıvıklık yapacak kımse kalmamıştı.
- apapapapapappppp
- ve artık hafıften saat 5 e gelıyordu kızlar gıtmelerı gerektığini sölediler, bizde merkeze kadar bırakabılecegımızı pek sık dolmuş geçmediğini söledik ve kabul ettııler arabada sürekli konular açmaya çalıstım kızın agzından bır laf alayım dıye sürekli ona sorular yönlendiriyor, ilgimi belli etmeye çalısıyordum, kızda bunun farkına varmıştı artık
- kızları merkezde bır yere bıraktık ve hesap kesımı için dükkana yol almaya başladık, ertana yolda kızı oldukça çok begendıgımı senınde begendıgın oldumu kızların ıcınden dedım,oda içlerinden bırını begenmişti,o halde bundan sonra diğer kızları saf dsı bırakıp 4 lü olarak takılalım dedi,sen senın kıza sölede bıraz bızım aramızı yapsın, ertan bu konularda baya hzlıydı, tamam ben bu konuyu halletmeye çalısıcam dedı
- ses verin dinleyenler yahu
- ertesı gun oldu idmana gıdıcem bızım ertan aradı evdeyım tam çıkmak üzereyken,ben kızla konustum fazla abartıya kaçmadan haftada bır kaç kez görüşebileceğimizi sölemiş ertanın kıza. çünkü o zamanlar evden dısarı okul dısında cıkmak zordu şimdiki gibi değil. bende buna şükür dedim idmandan sonra bir kere daha goruselım kızlarla dedım zaten coktan bulusmayı ayarlamıstı, çok sevınmıstım ben buyuk ıhtımal red edılrım dıye dusunuyordum, çunku kız bana hıc ümit vermemişti
- apapappapapapp
- idmandan sonra duşumuzu aldık yıne cıktık yola yıne aynı yerde bulusucaktık ve sadece 4 ümüz olucaktı bu fırsat cok ıyı bır fırsattı sonucta kız niyetimi biliyordu.ilk önde bır çay bahcesıne oturduk, baya tatlı sohbetler donuyordu, kızda eskı çekingenliğini atmıştı üstünden, ertan canım kardeşim bıraz daha yakınlaşalım dıye kız arkadasını alıp kalktı masadan bız bıraz yuruyecez sız sohbetınıze devam edın dedı, içimden canım kardeşime bak dedim harbi iyi kıyak yapmıstı
- apapapapapapapapapp
- kızın aılesının durumu pek iyi değil bir ablası var ,birde kendınden kucuk bir erkek kardeşi, babasının küçük bir bakkal dükkanı var annesı ise kendı halınde bir ev hanımı, kız üniversite okumak ıstedıgını gelecekte iyi yerlerde olmak ıstedıgını söledi, peki aşk hayatın nasıl bir erkekten hoşlanabılecegnı sormustum, hiçbir şey demedi sadece sustu.. o sustukça ben dayanamadım ve ondan cok etkılendıgımı dünden berı hep onu dusundugumu söledım.
bunun farkındayım ama ailem bu şekil bir ilişkiyi onaylayamaz dedi,sen cok iyi ve hoş bir cocuksun benden sureklı gorusmemızı aksamları saat 5 den sonra dısarı cıkmamı bekleme dedı..
olumlu karşılamıstım ıtıraz etmedı ya sevgıme bu bıle bana yeterdi gerçekten aşık olmustum - dinleyenler???
- yine vakit gelmişti hava kararmak uzereydı yıne kızları aynı yerde bırakmak uzere çıktık yola, ertan ve sevgılısı onde bızde benım kızla arkada oturuyorduk, aramızda belli mesafe var pek yakınlaşamıyoruz tabı kız çekingen bende kötü tepkı vermesınden korkuyorum, kızları bırakacagımız yere bıraz kala dayanamadım ve elini tutmaya calıstım ılk başta çekingen davrandı çeker gıbı oldu ama sonra dan bıraktı elını.
o zamanlar şimdiki gibi değildi kızlar sevgılısının elınden tutarken 5 dk dusunur öle tutardık - kızın ev numarasını istedim madem görüşemiyoruz en azından belli bir saat belirleyelım ev musaıtken benı çaldır ben senı arayayım konusalım dedım,bir iki mık dedıkten sonra kabul etmişti ve aldım numarasını kızın. kız sadece benden ablasına bahsetmiş, tabi ablasıda baya baya nasihat vermiş,
zengin cocuk senden faydalanmaya kalkar, iffetine laf getirir bosver sen bunu kendı durumunda bır cocukla ol vs. vs(sikicidost, 05.08.2010 02:26)
- kızla saatlerce konusmaya başlamıştık iyiden ıyı bırbırımıze ısınıyorduk, kız okulunda baya başarılıydı, hedefleri vardı,ne olursa olsun hedeflerınden vazgeçmemesı gerektıgını bızım ılıskımızın onun derslerine zarar vermesını ıstemıyordum.
bağlanmıştık bırbırımıze artık dörtlü takılmak yerine sadece ıkımız takılıyorduk, beraber guzel vakıtler gecırıyor zaman su gıbı akp gıdıyordu dunya bızım etrafımızda donuyordu adeta. - cumartesi günleri babasından arkadaşına ders çalısıyorum diye yalan söleyerek çıkıyordu evden, tabi annesi ve ablası bu durumdan rahatsızdı, babası bir duysa biliyorduk ki ilişkimize mani olum ayıracaktı bizi.
ama umurumuzda bile değildi yagmurlu havada saatlerce yürürdük iliklerimize kadar ıslanırcasına, izmiri bilen bilir üçkuyular meydanından karataşa kadar yürürdük sadece ikimiz sahilde iliklerimize kadar ıslanrıcasına yagmurda kilometrelerce - dinleyenler gitti galiba
- annesıde kızı sürekli tembihliyor bu arada, futbolcu degınce o zamanlar 2 kere düşünürlerdi hovarda olur, faydalanmaya calısır, ondan ayrılıcaksın derslerıne bakıcaksın bir sürü nasıhat almıs kız,ama umurunda bıle degıldı aılesı çünkü benı delıler gıbı sevıyordu,
dükkandkı işlerimi boşlamıstım bütün hayallerımde o kız vardı, takımda da yedege düştüm performansım günden güne bozuluyordu. - ilişkimiz süper bir şekilde ilerliyordu artık eskisi gibi o pavyon senın bu pavyon benım gezmıyordum,ilk defa bır kızla evlenmeyı dusundum tam hayallerımdekı kızdı, kız artık bana kendını bırakmıstı bekaretını almasamda kızın, balçova tarafında bır bekar evım vardı arkadaşlarımla takıldıgım oraya gıdıp saatlerce beraber oluyorduk sadece birleşme safhasını yapmamıstık, kız bana ınanılmaz derecede guven duyuyordu onunla ciddi bir şekilde ilişkimizi nihayetlendirecegım farkındaydı
- dediğim gibi gunun bellı bır saatı benı dükkandan çaldırıyordu ben ise onu arayı konusuyorduk, günlerden bırgun saat geldıgınde benı çaldırmamıstı. bır saate yakın bekledım ondan bır telefon gelmemıstı. işkillenmiştin ters gıden bıseyler vardı.o gün bu durumu normal karşılayıp belki ev müsait değil diyerek fazla üstüne gitmedim
- o zamanlar yok tabi böle avealar, vodofonlar bedava mesaj hakları.bir sabit telefon var o telefondan ulaşamazsan aradığına hayatın kaydı öldümü kaldımı bilemezsin adeta çıldırırsın,ama elinden hiçbirşey gelmez
- artık idmanlar antremanlar hak getire iyice uzaklaşmıştım toptan, aklımda o vardı çevremdeki herkes hergun başımı sikiyordu,iyi topcusun yakma gelecegını daha da iyi yerlere gelebılırsın bu denli salma kendını.
ama aşk yok mu bır kulaktan gırer dıgerınden cıkar laflar - bir haftaya yakın haber alamadım kızdan hiçbir şekilde ne oldugunu bılmıyordum, evinin önünde saatlerce beklıyordum ne gelen var ne giden kime sorsam sesını cıkarmıyordu neredelerdi bunlar
- bir gece yine gittim evlerinin önüne,bir baktım ışık yanıyor evdeler birden heyecan yaptım,ama kapıyı çalsam ya babası çıkarsa diye düşünüyordum, kalbim bas diyordu zile mantıgım basma , ya ablası veya annesınden başkası çıkarsa ne diyecektim gecenin bu vakti ,dayanamadım ve bastım zile
- ablası çıktı kapıya, zaten evde ondan başka kimse yokmuş, noldu ablacım nerelerdesınız ne telefonuma cevap var ne evdesiniz neler oluyor anlat allah aşkına.
- burdan gitmelisin hiçbir şey eskisi gibi olmayacak ne senın ıcın ne onun için nede bızım için buraya kadarmış artık o eski günlerimizden cok uzak olacagız.
ne demek istiyordu kötü giden bişey vardı ama neydi - buralardamısınız ?
- emine çok hasta kardeş çok, günlerdir hastanedeyiz. neyi var abla anlat gözünü seveyim neyse iyileştiririz ne olabilir ondan değerlimi.
bildiğin gibi değil kardeş önümüzdeki seneyi ya görür ya görmez günden güne eriyor. neyi var abla söle.ve ağzından o kelime döküldü yıkılmıstım,
sevdiğim, herşeyimi vereceğim kız, kanserdi ... - hayatımda böle bir duygu yaşamamıştım ağlamak istiyordum hıçkıra hıçkıra hiç bişey diyemedim kadına yıkılmıştım ağzımdan hiçbişey çıkmadan uzaklaştım orda. deli gibi dolanıyordum sokaklarda, gecenin ikisi olmuş ben parkta oturup şuursuzca gökyüzünü izliyordum salaklaşmıştım.
ölsem mi yaşasam mı arasında gidip geliyordum, ailem geliyordu gözümün önüne o gelıyordu vazgecıyordum, yaşamalıydım onların ıhtıyacı vardı bana - eve döndüm bir duş aldım ve uzandım yatağa, şimdi yapacaklarımı planlamalıydım ilk iş sabah erken kalkıp bizim ertanla durum değerlendirmesi yapmaktı beni ondan başkası anlamazdı bu durumda
- sabaha çıktım gittim dükkana ertanı aradım gel bilader mühim bir mesele var benim kız hakkında ne oldu sölesene, telefonda konusulcak mesele değil yüzyüze görüşmeliyiz.
tamam yarım saate yanındayım... - geldi, noldu ne mesele bu kadar mühim olan ne,
durumlar çok karışık kardeşim, kızın telefonlara çıkmama sebebi belli oldu dün akşam ablası ile konuştum, kız çok hasta öle böle değil kız seneyi zor görür demiş doktorlar,
senin anlıcağın kız kanser ben bittim ertan anlıyor musun bittim. beni senden başkası anlamaz bir akıl ver - kardeşim önünde iki yol var ya kıza yol verip kaderi ile başbaşa bırakacaksın, ya da onunla beraber mücadele edeceksin biliyorum iki ucu boklu değnek ama bir karar vermelisin.
sana tavsiyem onu o çukurdan çıkaracak tek insanda sensin, güçlüsün bunu başarabilirsin bende hep yanında olacağım.
onun bu sözleri biraz olsun rahatlatmıştı beni - şimdi artık yapacağım şey belli idi, hastaneye gidip kızı görmem gerekiyordu ama ablasıyla konuştuğumda o heyecan ve duyguyla nerede yatıyor diye soramamıstım, evlerini aradım kimse çıkmadı telefona yine başa dönmüştük nasıl ulaşacaktım bunlara çıldırıyordum saat başı arıyorum yok yok yok
- 2 gün sonra ulaşabildim telefona annesi çıktı kızın önce kendimi tanıtıp, olayı ablasından duydugumu elimden geleni yapacagımı söledim ona, beni takmadı sonuçta onun gözünde zengin bir kız peşinde koşan hovarda bir adamdım, onca laf dökmemden sonra söledi hastanenin adını ve son sürat bastık ertanla hastaneye
- beyler saat geç oldu daha sonra devam edelim, kaybetmeyin bu başlığı , erken kalkacam sabah.
canınızı sıktıysam kusura bakmayın.bu hayat hikayesinden hepiniz ders çıkaracaksınız kızlar için erkekler neler yaparsa yapsın yaranamaz , hikayenin sonunda bunu göreceksiniz.
kalın sağlıcakla ,iyi geceler - beyler geldim kusura bakmayın biraz işlerim vardı, aslında incisözlükü eskiden sadece misafir olarak takip ederdim böle yazılar yazmak pek adetim değildir.
kardeşim olarak bildiğim benden 20 yaş küçük,bu hesabın gerçek sahibi,
abi böle böle millet hikayelerini anlatıyor, senin geçmişin, yaşadığın hayat küçümsenecek bir hayat değil, çok şeyler yaşamış çok şey geçirmişin dedi. bunları konuda arkadaşlara aktarırsan herkes bir nebze olsun bir ibret alır dedi, bende olumlu karşıladım.
bazen hikayemi yarıda kesmek durumunda olabilirim, lütfen bu sebepten ötürü kötü söz kullanmayınız, hepiniz benden yaşça küçük insanlarsınız,ben çok anlattım hikayemi insanlara bir bura kaldıydı birde burada sizlere bişeyler katmaya çalışıcam. - burda olanlar varmıdır senden başka ?
- gece en son burada kalmışız buradan devam edelim kardeşlerim,
2 gün sonra ulaşabildim telefona annesi çıktı kızın önce kendimi tanıtıp, olayı ablasından duydugumu elimden geleni yapacagımı söledim ona, beni takmadı sonuçta onun gözünde zengin bir kız peşinde koşan hovarda bir adamdım, onca laf dökmemden sonra söledi hastanenin adını ve son sürat bastık ertanla hastaneye(sikicidost, 05.08.2010 13:38)
#13640567 :) :o :( /msj ?
- geldik hastanenin önüne, hemen girişten yattığı yeri öğrendik ve fırladık yukarı. koridorun başına geldim baktım bütün ailesi orda bir iki tanede sınıftan arkadaşı var. tabi babasıda orda.ama bir sorun var babası benden haberdar değil,ona kendimi nasıl anlatacaktım. adam zaten yıkılmış saç baş sakal salmış kendini,ben nasıl derim bu adama şimdi ben sevgilisiyim, zaten muhafazakar bir aile birde o yıllarda pek hoş karşılanmaz öle flört olayları hele 17 yaşındaki bir kız için...
- tabi beni gören ablası hemen çaktı mevzuyu ve kimseye çaktırmadan koştu geldi yanıma;
ne işin var burada, ortamı germeye mi geldin çabuk terket burayı,
dur abla ne ortamı germesi ben bişeyler yapabilmek adına burdayım, kötü maksatla gelmedim bir 5 dk ayırın bana babanızı bir aşaya hava almaya götürün bir nebze olsun göreyim nolur bunu esirgemeyin benden - bir iki olmaz molmaz dedi bunu yapamam derken birazda ertan girdi araya gönlünü aldık kadının.
siz aşada bekleyin kapının girişinde ben babamı alıp gelicem, siz o anda hemen yukarı fırlayın ve görün kızı.
ama en fazla 5 dakika,5 dakikayı aşmasın kesinlikle. yoksa gerçekten olay çıkar burada.
gözlerim parladı ve memnuniyetle kabul ettim - hemen indik aşağıya, aradan 10 dk geçti babası ve ablası belirdi hastane girişinde, bizde onları görür görmez kaydık hemen yukarı, annesi gördü odasının önünde hemen elini öptüm kendimi tanıttım. tabi oralı bile olmuyor
geçmiş olsun
sağol
aramızda geçen tek diyolog bu olmuştu. 5 dakika gireyim odaya bir göreyim dediğimde kafasını başka yöne çevirdi.
ertana sen burada bekle deyip daldım içeri - içeri adım attım kalbim yerinden fırlamak üzereydi hala o an gelir gözüme onu o halde gördüğün anı unutamam tüylerim ürperir.
kireç gibi bir surat ilaçların etkisiyle mafolmuş zayıflamıştı ve gün be gün saçları dökülecekti.
gözlerimden damlalar dökülmeye başlamıştı. elinden tuttum ve bu odadan sağ salim çıkıcaksın dedim bunu başarabiliriz, bunu yapabiliriz diyordum. hiçbir şekilde bir tepki alamadım.bu sessizlik beni daha da bitiriyordu...
sadece öptüm ellerini ve ağlıyordum aklıma yaşadıgımız güzel günler geliyordu. artık zaman dolmuştu gitmeliydim ama hiç onu bırakmak istemiyordum - bir harap çıktım odadan onu o halde görmek dünyada isteyeceğim en son şeydi, annesine ve yanındakilere alasmarladık değip uzaklaştım ordan. indim aşağıya ve bir göz kırptım ablasına.. aldı babasını tekrar çıktı yukarı.
aşağıdan bizim kızla ilgilenen doktorun ismini alıp çıktım yanına, odasında yoktu hastalarını gezıyormus bir saate yakın bekledım odasının önunde. tabi yanımda can kardeşim ertan ile birlikte... - sonunda belirdi doktor korirdor başında tam odasına girerken bir dakika hocam,bir hastanız hakkında konuşucaktım, adı emine
hatırladım şu genç, gectıgımız haftalarda gelen kız.
evet hocam durumu nedir, nasıl bu çıkmazdan çıkarız neler yapabiliriz.
bak kardeşim lafı uzatmayı sevmem, sana pek umut verici konuşamam gunde onlarca kişi geliyor bu lanet hastalıktan,ya biri kurtuluyor ya ikisi hergün birilerini ugurluyoruz, ımkanlarımız kısıtlı, ilaçlar ateş pahası eğer durumun var ise hemen gerçek tedavıye baslarız, ilaçlar yurt dısından gelıcek ama kesin çözüm değil sadece bir ihtimal diyorum sana.ama gördüğüm kadarıyla hayattan soğumuş emine birazda kendine güveni olması lazım sürekli, destek olmalısınız
saçma sapan şeyler daha söledi dediklerinden hiçbişey anlamıyordum salak gibi olmuştum, sadece anladıgım yaşama ıhtımalının yuzde 5 o ilaçlarla belki bu rakamı yuzde 10 lara çıkarabilirdik - pekala hocam bişeyler yapmaya çalışıcaz bıze bıraz süre verin size mutlaka geri dönüş yapıcaz. umutlar bitmiş olarak hastaneden ayrıldık. atladık arabaya ve dükkana doğru yol almaya başladık bütün yol boyunca bir çift söz çıkmadı ıkımızdende.ben ise sadece dısarı bakıp napıcagımı dusunuyordum salak gibi boş boş bakınıyordum etrafıma.
sessizliği ertan bozdu, napıcan bilader umutlarının bittiğinin farkındayım ama o kızı sen kurtaracaksın bunu sende bılıyorsun. allah belkide bu yuzden o kızla senı tanıstırdı bu bir kader kardeşim başka bişey olamaz sende bırakma o kızı ölüme - tamam ertanım son ana kadar savaşıcam ve onu bu bataklıktan cıkarıcam bu gücü kendımde hıssedıyorum, dükkandan iyi paralar geliyordu ,bankada da hatırı sayılır şekilde bir mebla param duruyordu, tüm imkanlarımı onun için seferber edıcektım kararımı vermiştim, tabi bu arada işlerime daha sıkı bağlandım, daha çok kazanmalıydım bir müşteri bile kaçsa dükkandan dükkandaki çalısanlarıma azar kayıyordum,asi aksi bir insan olmuştum,eve sadece duş alıp üstümü değiştirmek için gidiyordum. ailem zaten perişan olmuştu bu durumdan. babasız büyüdük onların tek umudu bendim yoktan var ettim ailemi,12 yaşından beri öksüz büyümüş biri olarak çok zor günler geçirmiştim.
annem her gördüğünde sürekli nasihatlar verıyordu yapma etme oğlum bıtırme hayatını olmucak bir hayat için, doktorda demiş yüzde 5 şansı var kızın değer mi...
değer anam değer yalvarıyorum sen köstek olma bana - artık babası ile tanışmak istiyordum cunku onun rızası olmadan yardım edemezdim kıza,bir gün bu sefer tek olarak hastaneye gittim(ertan kardeşim sattı sanılmasın, kamplar yogunlaşmıştı gelme durumu hiç yoktu)
gittiğimde babasının bugun gelmeyecegını söledi ablası, bende bundan istifade bütün gün onun yanında kaldım, annesi bu çabama olumlu tepki vermiş artık beni sevıyordu.
başaracaz anam başaracaz geçecek bu günler elimden ne geliyorsa yapıcagım ilaçsa ilaç ameliyatsa en kral doktorları getırıcem sen sıkma canını sadece moral ver ona. kadın bu sozlerı duydugunda yuzune kan gelıyordu adeta sevınç gözyaşları döküyordu - babası ertesı sabah namazdan sonra geldi hastaneye, tabi doğal olarak yadırgadı benı kımdı bu adam neyın necisiydi. tüm cesaretımı toplayıp sızınle bısey konuşabilirmiyim dedim. avalladı biraz buyur dedi.ama özel görüşmemiz gerek biraz dışarı çıkabilirmiyiz. tabi
çıktık dısarı bakın ben sizin kızınızı deliler gibi seviyorum, çok ciddi bir ilişkimiz var, onun bu durumu beni derinden etkiledi durumum iyi ona gerekli tedavi imkanlarını sağlayabilirim gerekirse ingiltere, fransa ,amerikaya kadar yolu var yok yaşıcak baba o yaşıcak sen sadece benim yanımda oldugunu göster bana,
gözleri dolmuştu, şaşkınlğı gözünden okunuyordu. seni bizi allah mı gönderdi oğlum,50 yaşındaki dağ gibi adam adeta ellerime sarılıp ellerimi öpecekti - zaten babasının benden başka çaresı yoktu ya lotodan para çıkacaktı, yada o kıza ben yardım edecektım. adam kucuk bır bakkal dukkanı işletiyordu, tabı ılaç masrafları vs. derken neyı varsa satmış bır ayda, ilaçlar ateş pahası hergun igne vurulması gerekıyor bır ıgne bu zamanın parası 4-5 mılyar.
- kız beni görmeden önce bütün herşeyi reddetmiş, tedavileri reddetmiş benim için girmeyın bu denli harca borca ben zaten bitmişim diyormuş, beni görünce bir nebze olsun yaşama umudu gelmişti ama hala umutsuzdu adeta ölmek istiyordu günden güne eriyordu, saçları kaşları dökülmeye başlıyordu,bir sarıldığımda başını tuttugumda bır avuc saç gelıyordu elime dayanamıyordum allahım kurtar bızı bu cıkmazdan
- hastanede tanımayan kalmamıştı beni hastane önündeki taksıcılere kadar ahbap olmuştum,her hastaneye gittiğimde ordaki ınsanlara bıseyelr alıyor mutlu edıyordum onları, bendeki o heves, kızı yaşatma isteği insanlara ibret olmuştu,her gittiğimde herbirinin hatrını sorup gönüllerini almaya çalısıyordum, günlerden bir gün sandalyede uyuklarken sabaha karşı bir ses ile irkildim
- 16 yaşlarından bir kzı getirdiler ana baba perişan kız hatırı sayılır bir şekilde hap alıp intihar girişiminde bulunmuş, hemen ameliyata mıdesını yıkamaya aldılar kızı. tabi bende bıraz gectıkten sonra kolanya molanya alıp yanaştım adamın yanına hayırdır dayı nesi vardıda böle bişeye kalkıştı, bizler insanları yaşatmaya çalısıyoruz burda onlar ısrarla ölmek istiyorlar neyi vardı kızının?
- beyler bıraz soluklanayım lütfen ağzınızı bozmadan konuşunuz lütfen diyorum
- adamın durumu baya sağlam zeytinyagı fabrikası varmış kemalpaşa tarafnda.tek kızı var adamın hayatta ona cok ınanıyor guvenıyor, belli arkadaşlar edinmiş kız, adamlar kızı baya yolmuşlar, kızlık mızlıkta kalmamıştır muhtemelen, uyuşturucuyada başlamıs ınceden,en sonunda dayanamıyor dayıyor ılacı mideye,
- kızı cıkardılar allahtan zamanında müdahale edilmiş, girdiler hemen kızın yanına ben dısarda olanları takıp etmekle yetınıyorum,ama içim içimi yiyor konusmak ıstıyorum kızla sankı kendı derdım azmış gibi birde başkalarının derdi beni geriyordu o zamanlar
- kızın odasından cıktılar baktım ana baba baya kötü sordum nasıl iyimi ? valla kardeş bu kızla napacam bılemıyorum tekrar intihar girişiminde bulunacagına adım gıbı eminim, dayı bıraz kendıne gelsın bırde ben konusayım belkı yardımım dokunur belki biraz olsun umut doğar.
sanmıyorum ama dene bir bakalım kardeş ama çok zor. - aradan bıraz zaman gectıkten sonra girdim kızın odasına neden bu durumlara düştüğünü herseyını öğrendim babasına sölemedıgı şeyleri bana anlatmaya...
uzunca kızı dinledikten sonra bende nıcın hastanede oldugumu belirttim kıza emine ile olan aşkımızdan hayallermızden emınenın durumundan bahsettım. kız duygulanmıstı ve ne buyuk hata yaptıgının farkına varmıştı.. ona sürekli nasıhatlar verıyordum hayata sımsıkı sarılıp okuması gerektıgınden bahsedıyordum... kız artık ölümü düşünmüyordu sureklı sorular yöneltıp emınenın durumunu ogrenmek ıstıyordu..
mutluydum en azından bir nebze olsun o aileye o gencecık kıza bır umut kapısı olmustum - tabi bu aralar ekonomık yönden baya yara alıyordum kazandıgım ilaca masrafa gıdıyordu artık durumlar eskisi gibi degıldı çay ocagımı elden çıkarmak durumunda kalmıştım, hastalık amansız gunde onlarca odadan feryatlar yükseliyor, herkes gariban ölüme tutsak olmuş, ölmekten başka çıkar yolu bulamamışlardı. durum içler acısıydı...
ertanın kampları antremanları bıraz olsun hafıflemiş vakıt buldukca yanıma ugruyor halimi hatrımı soruyordu. ailem benden umudu kesmiş en az zararla bu durumun son bulmasını beklıyordu.
eminenın ıse günden gune dokulen saçları ve çok daha fazla cektıgı ızdıraplar, ateşler ıcınde yanıyordu gunde 3 kez buzlu odaya alıp buzların ıcıne sokuyolardı elleri ayakları ateş gibi yanıyordu dayanamıyordum artık bitmiştin - futbol yaşamım artık bitmişti artık eski o şaşalı gunlerımden eser yoktu elimde 2 dükkanım kalmıstı onlarda batmak üzereydi ama emine günden gune duzelıyordu ılaçlar tedavıler sonuc vermeye başlamıştı, ailesi anası babası adeta cevremde pervane olmuşlardı öl desem öleceklerdi. onların gözündeki o mutluluk tüm kötü yaşanmışlıklarımı geri plana itiyordu
- beyler bıraz mola soluklanayım bıraz ,bir sigara içeyim zaten 1 saat sonra mal alımına gidicem ,sonrasında gs maçından sonra devam edelim hala futbolu bırakamadım...
lütfen üslubunuzu düzeltiniz lütfen dıyorum - izmirli var mı aranızda ?
- doktorla konuştum durumunun oldukça iyiye gittiğini adeta kızı ölümün eşiğinden aldıgımı mucizenin gerçekleştiğini sölüyordu.ama belli bir süre daha tedavının devam etmesi gerektiğini sölüyordu. günün belli saatleri bahçeye çıkıyor kıza bıraz olsun dayanması gerektıgını sölüyordum,
artık emine 2. hayatını yaşıyordu - hastanede sadece benım isimim dönmeye başlamıştı hasta bakıcısından ,doktoruna, hastasına kadar herkesle ahbap olmuştum, bendeki bu azmi takdirle karşılıyorlardı...
bir yandan da işlerimi yoluna koymaya çalısıyordum, esnaf arkadaşlarımda yanımdaydı o zamanki esnaf ruhu bambaşkaydı adeta kendi müşterilerini bana yönlendırıyolarları hepimizin hedefı aynıydı o kızı yaşama bağlamaktı - kardeşlerim burdaysanız bir ses verin havaya anlatmayayım yoruldum gerçekten
- aradan belli bir süre geçti artık kız kendine tam anlamıyla gelmişti çeşitli besin takviyeleri ile ideal kilosuna gelmesini sağlamaya çalısıyorduk. kımse bu mucızenın gerçekleşmiş olabılecegıne ınanmıyordu, eskısı gıbı uzuntu degıl sevınc gozyaşları dökülüyordu gözlermizden. uykusuz gecelerımız son buluyordu, ve artık tedavının buyuk kısmı bıtmıstı artık gerısı bızım ona verecegımız ılgı ıle eski günlerine yenıden dönmesını saglamaktı
- hikayemin yuzde 55 ini aktardım sizlere kardeşlerim,ama suanda cıkmak durumundayım aksam 11-12 gibi mactan sonra gelıp devam ederiz. lütfen arkamdan kötü sözler etmeyınız lütfen dıyorum bıraz saygı duyun hayatta herşey gırgır şamata değildir,
başınızı ütülediysem affola, kalın sağlıcakla gorusmek üzere - @612 bu anlattıklarım yaşadıklarımında özeti kardeşim onlarıda anlatmaya kalksam bır 25 sayfa daha dolar burdakiler tefe koyarlar beni
- merhaba kardeşlerim kusura bakmayın beklemişiniz beni ;okudum yazdıklarınızı şimdi
buralardamısınız, burdaysanız bir ses verin - 602. mesaj en son burda kalmıstık
aradan belli bir süre geçti artık kız kendine tam anlamıyla gelmişti çeşitli besin takviyeleri ile ideal kilosuna gelmesini sağlamaya çalısıyorduk. kımse bu mucızenın gerçekleşmiş olabılecegıne ınanmıyordu, eskısı gıbı uzuntu degıl sevınc gozyaşları dökülüyordu gözlermizden. uykusuz gecelerımız son buluyordu, ve artık tedavının buyuk kısmı bıtmıstı artık gerısı bızım ona verecegımız ılgı ıle eski günlerine yenıden dönmesını saglamaktı - artık hastanede kalacağımız son günlerdi, ordaki herkesle inanılmaz bir bağ oluşmuştu aramızda. herkes beni seviyor ve sayıyordu dile kolay aylarca beraber acıları paylaştık, beraber ağladık beraber uykusuz geceler geçirdik o kapkara simsiyah koridorlarda... yeni gelen hastalar ile yakından ilgilenıyor onlara yaşadıgımız gunlerı anlatıyor ve sonunda bu amansız hastalıgı yendıgımızden bahsedıyordum... ama bunları anlatırken biliyordum ki sadece hastaya destek vererek yenilecek bir hastalık değildi belli miktarda parayı gözden çıkarmak gerekıyordu,her gecen gun hasta olan cocuklar, kadınlar,koskoca adamlar birbir gözümün önünde eriyordu, hepsi gariban ailelerin fertleriydi.
- biz ise belli saatlerde kızla bahçeye inip banklarda oturup hava alıyorduk,o kötü şeyleri konuşmuyorduk tek kalemde silmiştik o kötü geçirdiğimiz günleri geceleri. artık tek hayalimiz vardı mutlu bir yuva kurup hayatımızın sonuna kadar beraber olmaktı allahdan dileğimiz. aynı benim gibi bir oğlumuz olacak ismini bile hazırlamıştık, adı inanç umut olucaktı. babası kadar umut dolu gözlerle bakacaktı hayata.
- kızın kucukkardeşi vardı 14 yaşında bir erkek cocugu, bınbir zorlukla ortaokulu bıtırmıstı, cocugun son bır senesi hastanelerde sürünerek geçmişti,ona rağmen derslerinde başarılı olmuş, hıçbir şeyden yılmamıstı.ama ailesinin onu okutacak ne gücü kalmıştı ne dermanı, baba bir senede harap düşmüş ana desen topraga gırıp çıkmıştı. bişeyler yapmam gerektiğinin farkındaydım onun okuyup ilerde iyi bir meslek sahibi olmasını diliyordum,her fırsatta dile getiriyordu zaten doktor olucam,bu çaresiz insanlara yardım edicem diye.bu lafları beni daha da derinden etkilemişti.
- onu izmirin en gözde liselerinden olan atatürk lisesine yazdırdım, benim sorumluluğdaydı artık, yüzümü kara çıkarmayacağından emindim. kızın hayatını kurtardıktan sonra oğullarınında bir nebze olsun hayatını düzene soktuğum için babası annesi ablası hepsi çevremde deli divane gibi dönüyorlardı, onlar için ben onlara tanrının lütfuydum
- 1,5 seneye yakın bir zamanda çok şeyler öğrendim bu hayat adına, artık çaresiz insanlara yardım etmek boynumun borcu olmuştu.her gittiğimde hastaneye; ellerim dolu, çocuklar için meyveler, gofretler,biskivuler aklınıza ne geliyorsa onların tatmasını sağlıyor, bayramlarda,kandillerde onlara birer çift ayakkabı vermenin mutluluğunu yaşıyordum... elimden bu kadarı geliyordu keşke daha fazlası gelsede onların tedavlerınede katkı sağlayabilseydim.
hepsi emineye kıskanarak bakıyor, hastalığı yendiği için adeta kendılerını onun yerıne koymak ıstıyorlardı, bunu onların gözlerine baktıgımda anlayabiliyordum,bu durum beni derinden yaralıyordu. elim kolum bağlı onların gözlerimin önünde erimelerine göz yumuyordum,ama benim hepsini iyileştirebilcek ne gücüm vardı ne de ekonomik durumum.o zamanlar hasta olmak şimdilerde hasta olmaktan çok çok farklıydı, hele ki kansersen olay bambaşka boyutlara geliyordu. - o zamanlar böle sınavlara gırmek yerıne ,ortaokulda bellı puan sınırını gecen ogrencılerı alıyorlardı şimdiki prosedür nedir bilmiyorum
- artık hastaneden çıkma vakti gelmişti, hepsiyle vedalaşıp helallik aldım, sürekli aranıza geleceğimi onları yanlız bırakmayacağımı sölüyordum. hepsi üzüntü içindeydi ama elden ne gelirdi.
kız aylar sonra ilk defa evine gidicekti, ablası önden gidip yatagını bıle hazırlamıstı,en çok evinde yatacagı günü beklıyordu artık bir daha hastaneye grip için bile gelmek istemediğini sölüyordu, haklıydıda cok zor günler geçirmişti... - aradan aylar geçmişti artık eski yaşantımıza geri dönmüştük kızın dökülen saçları yeni yeni kendine gelmeye başlamıştı. bende futbolculuk hayatım bittikten sonra kendimi işime adamıştım.ama artık iki dükkanı idare edecek konumda değildim yetmiyordu iki dükkan aynı anda yürümüyordu tek dükkana indirip tek dükkanla devam etmek zorundaydım. elimdeki bir dükkanıda elimden çıkardım.
yine birgün dükkanda otururken telefon çaldı ve açtım telefonu, arayan emineydi. seninle bişey konuşmamız gerekiyor dedi, evet dedim konuşalım akşama bize gelirmisin detaylı bir şekilde konuşalım.
pekala dedim akşam dükkanı kapatayım gelir konusuruz dedim. birazda meraklandım açıkcası neden telde değilde evıne kadar çağırdı. - dükkanı kapadım ve kızın evine doğru yol aldım, kapıyı bizim kız açtı, yüzünde bir tebessüm vardı allahallah hayırdır ne bundaki mutluluk diyordum.
içeri girdim bütün aile fertleri orada herkes yine bana karşı saygıda kusur etmeyerek karşıladılar.bir iki hal hatır sorduktan sonra bizim kızın ağzından bakla çıktı dışarı.ben üniversite okumak istiyorum dedi bana, şaşırmıştım okumasını çok istiyordum ama o derece kendini hazır hissettiğini düşünmemiştim çünkü hastalğı atlatalı daha 1 sene bile olmamıştı. - kardeşlerim burada kaç kısıyız okuyanlar burdayım desın bız boşa anlatıyoruz gıbıme gelıyor
- hazır mısın emine buna biraz daha iyileşsen daha yeni kendine gelmeye başladın, sınav stresi seni yıne zora sokmasın, biraz daha toparlanmalısın dedım. birden aşırı tepki verdi hayatımın sonuna kadar bu şekilde hastalğım ya nüksederse dıye yaşayamam ben okumak ıstıyorum okuyup sana aileme layık bir insan olmak ıstıyorum hepınıze çok şey borclugum dıye parladı birden. ortamda sessizlik olmuştu, kımse bu denli bir tepki beklemıyordu emıneden. yıne sustum hıcbırsey dıyemedım, üstünede fazla gitmek ıstemıyordum. müsade istedim ve kalktım tam kapıdan çıkacakken ablası ve babası geldı arkamdan ,takma kafana bu aralar bıraz gergin hoşgör zor günler atlattı. tamam baba bişey dediğimiz yok zaten farkettiysenız sesımı çıkarmadım ben daha sonra yenıden ugrarım canınızı sıktıysam kusura bakmayın.
yolda eve dönerken aklımı kurculayan bazı şeyler vardı,ya izmiri kazanamazsa ya burda okumazsada başka şehire giderse 4-5 sene nasıl dayanacak bu ayrılıga eskısı kadar sık göremem dıye dusunuyor üzüntü duyuyordum bu duruma. - ertanla hemen her akşam oturur derin derin sohbetler ederdik, kondisyonu tam anlamıyla yerinde,her hafta güzel işler çıkarıp gollerini sıralıyordu.bu durum beni memnun edıyordu.ama hiç değişmemişti hala kızlara olan düşkünlüğü devam ediyor her gece başka kızla takılıyordu.ben ise emineden sonra senelerdir bir kadına elimi sürmüyordum yorucu gecen hastalıklı senelerın ardından erkekliği unutma noktasına gelmiştim.ama evlenmeden önce emıneye elimi dahi sürmek istemıyordum sağlıgında belli şeyler yaşamıştım ama tam anlamıyla bır bırleşme olmamıştı aramızda.
- bunun farkında olan ertan sürekli aklıma girmeye çalısıyor bir iki kaçamağın kimseye zararı olmayacagından bahsedıyordu. fakat ben her fırsatta bunu reddediyordum. günlerden bir gün dükkanda oturup arkadaşlarla güzel makaralar çeviriyorduk telefon çaldı arayan ertandı.hal hatır sormadan sonra karşıyaka tarafında bir yerde oldugunu ve benımde yanında olmasını ıstedıgını söledı.biz de pek o taraflarda takılan adamlar değildik, şehirin öbür yanı hayatım boyunca pek gitmişliğim yok serde birazda göztepelilik oldugundan karşıyaka lafı bize tam manasıyla terstir. madem sende araba var ben arabayı kaldırmayayım bır taksıye atlayıp gelırım dedım, tamam dedi iskelenin önünden seni alırım dedı.
- araba hafiften belirdi ama farklı olan bişey vardı ön koltukta bir hatun, arka koltukta bir hatun daha vardı, olayı çakmıştım beni neden karşıyakaya getirdiği belli olmuştu, hadi yine sesimi çıkarmadım atladım arabaya ,kızlara baktım belli yollulardı baya,28-29 yaşlarından düzgün fizikli bayanlardı. tanışma faslından sonra herzaman takıldıgı sağlam bir gece klubü varmış oraya götürdü bizi. baya sağlam bir mekan içersi hep üst düzey işadamları, sağlam taşaklı adamların bulundugu bır mekan, mekan yenı yenı dolmaya başlıyor oturduk masaya baya makara kikiri vs. den sonra içkininde dozuyla kızlar olayı abartmaya başlamışlardı, baya yakınlaşmıştık adeta senelerin yorgunlugunu üstümden atıyorum. kız bana yakınlaştıkça ben daha bir yakınlaşıyordum, gece saatin 2 si olmuştu kafalarımız bir dünya şekilde ayrıldık mekandan, direkt bizim balçovadaki eve doğru yol almaya koyulduk, artık iş zıvanadan çıkmıştı gözüm birşey görmüyordu eve vardık ve güzel bir gce geçirdik. sabah kalktıgımda hala daha gecenin etkisi üzerimdeydi, kalktım ve banyoda yuzumu yıkamaya başladım, ertanında uyandıgını farktettım ıcerı gıttıgımde nasıldı gecen vs. pişkin pişkin güldükten sonra alsancak kordon tarafından sağlam bir kahvaltı yapacagımızı söledi kızlarla, adam benim rızamı almadan kendi kafasına göre işler yapıyordu iyi guzel bır gece geçirdikte benim aklım dükkandaydı elimde bir dükkanım kalmış oda bir hovardalık yuzunden gitmesin elimden diyordum.
- yıne yola koyulduk ve sağlam bır mekanda 1 saat kadar oturduk kahvaltımızı edip, kahvelermizi içtikten sonra artık bana müsade dedim saat öğlene gelıyordu hala uykusuz ve bıtkındım, bınbır lafla ayrıldım mekandan taksıye atlayıp dükkana dogru koyuldum. dükkana vardıgımda bızım eleman kızın 3-4 kez arayıp benı aradıgını söledi,hah şimdi ayıkla pirincin taşını dedim ve bır guzel ertana kufur kaydıktan sonra, aradım kızın evini, kız burnundan soluyordu sabah evi aramıs ordada bulamayınca dukkanı aradıgını senden bır ses çıkmayınca neler karıstırdıgımı merak ettiğini söledim, binbir yalanla şehirdısından arkadasımın geldıgını onu izmiri gezdirdiğimi söleyerek kapadım konuyu.
- kardeşlerim lütfen bıraz daha sakin lütfen dıyorum ,kelımelere dikkat edelim küfür yemek ıcın burda değilim lütfen
- gelgelelım her gece kızlarla takılıyor ertanın maçları oldugu hafta sonları kızla başbaşa takılmaya başlamıştım, artık durum içinden çıkılmaz bir hal almıştı kızda bana ıyıden ıyıye alışmış bırakmak ıstemıyordu.bir sabah evde kahvaltımızı yaparken ılıskımızın devamlılgının olamayacagını ayrılmamız gerektıgınnı söledim. kız şok olmuştu benden böle bır tepki beklemıyordu,ama gün gectıkce emıne işkillenmeye başlıyordu hayatımda başka kız oldugunu anlıyordu ama bellı etmıyordu,bir eğlenmelık kız ıcın emıneyı kaybedemezdım bunca yaşadıgımdan sonra. ılıskıyı o sabah bıtırmıstım, aradan bır hafta gectıkten sonra yıne dukkanı aradı eğer bır kez bulusma sansı vermezsem butun herseyı emıneye acıklayacagını sölemişti.bu santajına karşılık şok olmuştum,bir gecelik beraber oldugum kızın başıma bu kadar bela olacagını tahmın etmemiştim.
- kızla bulustum sessız bır yerde ve benı rahat bırakması gerektıgını ve kızla evlenecegımı onu cok sevdgımı soluyordum,ama nıyetını anlamıstım belli bir miktar para verip sus payı ıstıyordu,ben ise buna pek yanasmak istemıyor onu paraya alıstırmak ıstemıyordum cunku bunun sonu yoktu ya bır kere parayı aldıktan sonra sürekli benden belli bir ücret isterse dıye dusunuyordum.ama korkuyordum bır yandan da bunca acıdan sonra kızı kaybetmekten ve bu zamanın parası 10 mılyar kadar bir parayı verdım kıza ve bır daha karsıma cıkmaması gerektıgını söledım.(sikicidost, 06.08.2010 01:59)
- aradan belli bir süre geçtikten sonra yıne aradı kız artık başıma bela aldıgımın farkındaydım bır kez daha bulusma talep etti ve yıne kabul ettım. sahılevlerı tarafında gece 10-11 sularında bır yere çektim arabayı,bak kızım dedım benım o kız ıcın yaptıklarımı tahmın bıle edemezsın eger hala bu santajına devam edersen öldürürüm seni benım bu saatten sonra kaybedecek bıseyım yok ama senın cok seyın var, belanı benden bulma dedim ve bır daha karsıma cıkma dedım, titriyordu benden bolesıne bır tepkı beklemıyordu ve bır daha karsıma cıkmadı.
aradan bir kaç ay geçti sabaha karşı 4 sularında bır telefon sesı ıle uyandım, arayan emıneydı, sesı kötü ve boguk gelıyordu, - dedesinin vefaat ettiğini ve ızmırın bayındır ilçesine gideceklerini söledi, üzülmüştüm ve daha once hıc dedesı olup olmadıgını bıle bılmıyordum, dedesı baya yaşlı yatalak bır adammış o zamanlar öğrendim. cenazesıne dahi gitme ihtiyaci duymadım zaten gidecek vaktim dahi yoktu,bir hafta kadar orda kaldılar ara ara telefondan konusuyorduk
- beyler bır paragraf daha anlatıp yatacagım çünkü yorumlar iyiden iyiye kötüleşti ben lütfen dedıkce bazıları suyunu cıkardı hadı bazı seylerı makaraya almanıza bısey demıyorum ama ettiğiniz kufurler sınırı aştı yarın daha duzgun arkadaşlarda yenıden devam ederız,
- aradan bir hafta gectıkten sonra kız aradı ve ızmıre donduklerını söledi, akşamleyın babasının benı cağırdıgını ve onemlı seyler konusacagını söledi, bende gelirim tabı dedım dukkanı kapatıktan sonra kızların evıne dogru yol aldım. kapıyı gülen gözlerle ablası açtı pek üzüntülü bir hali yoktu gözleri guluyordu, içeri salona gectıgımde dıgerlerının yuz ıfadesı ondan farksızdı sanki ölü evi değilde düğün eviydi. kahveler gıdıyor çaylar gelıyordu,ve babası agzındakı baklayı çıkardı
- bunların dedesınde hatırı sayılır bır para varmış baya baya anlattı babası şöyle arsalar şu kadar bankada paralar vs. vs. rahmetli baya cimriymiş yememiş içmemiş servet yapmıs kendıne .baya baya anlattıktan sonra oralı dahi olmadım,iyi baba güzel allah guzel gunlerde harcatmak nasip etsin ne diyeyım dedım,yok olum dedı bu para bızım değil senın paran senın bızım ıcın yaptıklarını bılmıyormuyuz bu parayı sen en ıyı sekılde kullanacaksın,
allah gönlünüze göre versın baba ben bunca seyi karşılık beklemeden yaptım yine olsa yıne yaparım hayatım boyunca yaptıgım hıcbırseyden pişmanlık duymadım dedım ve musadelerini isteyip ayrıldım oradan. - oldukça yoruldum kardeşler kiminize göre yalan sölüyorum kımınıze gore doğru seyler anlatıyorum,ama işimi gücümü bırakıp gecenın bu vakti size kafamdan kurguladıgım seyleri anlatıp kendımı tatmın edemem, burda hıkaye anllattıgım ıcın bırılerınden cıkarım mı var hayır, bırılerınden paramı alıyorum hayır, pekı neden anlatıyorum bunları sizlere, hepınız benden yaşça kucuk ınsanlarsınız belli tecruveler edının dıye anlatıyorum,
ayrıca bu hesap benım degıl altını çizerek sölüyorum bu hesap sızın yaşlarnızda 23 yasında bir kardeşime ait.abi dedi bu yaşadıgın hıkayeleri sözlükte ınsanlara aktarsan hem guzel sohbetler olur, hemde bıseyler paylasmıs olursun dedı. olumlu karsıladım ama işin bu noktaya gelecegını tahmın edemedım...
şimdi arkamdan sallayın bakalım yaşlı bunak yarıda bıraktı uyudu vs.yavaş yazıyorum çünkü elim klavyeye sizler kadar yatkın değil...
yarın duruma gore musaıt oldukca devam etmeye çalısıcam ama bu sekılde devam ederse gercekten devam edemeyecegım ,tamam makarayı kakarayı cok sevıyorsunuz hıcbırınıze makara yapıyorsunuzz dıye bısey demedım ama yok sallıyor yok bır tarafından uyduruyor yok aklından kurguluyor suanda tarzındakı laflarınızdan dolayı burda şimdilik kesıyorum, küfür yemek ıcın yazmadım bunca şeyi szilere,
kendinize iyi bakın kalın sağlıcakla - merhaba kardeşlerim kusura bakmayın beklettiğim için özür dilerim, kaç kısıyız suanda buralardamısınız?
- bunların dedesınde hatırı sayılır bır para varmış baya baya anlattı babası şöyle arsalar şu kadar bankada paralar vs. vs. rahmetli baya cimriymiş yememiş içmemiş servet yapmıs kendıne .baya baya anlattıktan sonra oralı dahi olmadım,iyi baba güzel allah guzel gunlerde harcatmak nasip etsin ne diyeyım dedım,yok olum dedı bu para bızım değil senın paran senın bızım ıcın yaptıklarını bılmıyormuyuz bu parayı sen en ıyı sekılde kullanacaksın,
allah gönlünüze göre versın baba ben bunca seyi karşılık beklemeden yaptım yine olsa yıne yaparım hayatım boyunca yaptıgım hıcbırseyden pişmanlık duymadım dedım ve musadelerini isteyip ayrıldım oradan.
en son burada kalmışız kardeşlerim - bunu yapacak adam değildim, gençtim gururluydum ben bunları karşılık beklemeden yapmıştım, babanın bunu kötü n,yetle sölemediğinib farkındaydım ama yediremedim kendime.
durumu ertana açtım babanın sölediklerini aynen onada aktardım, ertan şaşkındı çünkü böle birşey aklımızın ucundan dahi geçmemişti, ertan paranın hakkım olduğunu sölüyordu,sen onun için çok şeylerden fedakarlık yaptın herşeyden önce formunun zirvesinde futbol hayatını bitirdin o parayı alıp yeniden eski günlerine dönmelisin, belki yeni ticaret atılımları yapabilirsin ve bu para seni yeniden düzlüğe çıkarır diyordu.
ben ise kesin kararlıydım,o parayı almayacak tekrar bu hayatıma devam edecektim. - tabi bu aralar emıne ıle aramızaki ilişki bazen limoni ,bazen de çok iyi bir şekilde gidiyordu.. ailesi ile aram herzaman iyi olmuştu. babası beni oğlu gibi görüyor babam olmadığı için onu kendime çok yakın hissediyordum, herşeyden önce benim ,için bir abi bir arkadaştı,her sorunumda bana yardımcı oluyor, akıl veriyordu. işlerini yoluna koymuştu hatırı sayılır büyüklükte bir market açmıştı... büyük dediysem öle süpermarket tarzında değil, orta hallice bir dükkan(burdan da bişey çıkarmayın fakir adam nasıl koca market açtı diye)
- bu arada emine sürekli üniversite sınavlarına hazırlanıyor, sınavları iple çekiyordu... emine başarılı ve çalışkandı. emindim iyi bir yerlere gireceğinden ama aklımda her zaman ya başka şehir olursa korkusu vardı. ondan uzak kalmak istemiyordum,ama anladığım kadarıyla oda gitmek istemese de mecbur kalırsa gidebileceğini biliyordum
aradan belli bir zaman geçti ve emine üniversite sınavlarına girdi.ama babası ve ben kararlıydık, şehir dısında bir yere puanı yetıyorsa daha mütevazi şehirlere yollayacaktık onu. düşüncemiz bir kız için metropolde tek başına üniversite okumak meşakatli bir durumdu..
günlerden bir gün dükkanda yine oturuyorum telefon çaldı, emine çağırdı işten sonra yanıma gelirmisin bizim eve seninle önemli bir durum konusucam,hem ne zamandır gelmiyorsun annemlerde bekliyor. tamam emine dedim biraz erken kapatırım dükkanı gelirim dedim. - gittiğimde evlerine yine konsey toplanmıştı, herkez oradaydı. güzel sohbetler ediyor, birbirimize takılıyorduk,ama ortamda sezinlediğim bir gerginlik vardı, herkes tedirgindi, emine dayanamadı ve konuşmaya başladı.
ben üniversite sınavını kazandım, dumlupınar üniversitesi kazanmıştı.ama benim hiçbirşeyden haberim yoktu, kendi kafasına göre yerler tercih etmiş bana kazandığı gün sölüyordu olanları, o anda başımdan kaynar sular döküldü, şok olmuştum ve emineden ılk defa nefret etme noktasına gelmiştim,bu sefer o kadar sessiz kalmadım ve yıktım o salonu... kendi kafana göre iş yapıyor beni saymıyorsun,bu muydu bizim aşkımız gizlimiz saklımız mı vardı aramızda olmadı bu emine bu hiç olmadı yakışmadı sana, evdeki diğer fertler seslerini çıkarmıyorlardı, sadece beni dinlemekle yetınıyorlardı,bir hışımla çıktım evden... bana yine park yolu gözükmüştü yine o parka doğru yol aldım en zor onlarımda eve gitmiyor o parkta,o bankta hayallere dalıyor, yanlızlıgımda tek sırdaşım orasıydı. - artık dükkandan da sıkılmıştım zevk vermiyordu bana yeni işlere atılmak istiyordum, dükkanda duvarlar üstüme geliyor adeta boguluyordum. eski bir dostum vardı çok sevdiğim bir abim sağlam bir şirkette bölge sorumlusuydu.. benimde sağlam bir adam olduğumu bildiği için sürekli laf aralarında benımde onunla çalışmam gerektiğini iyi yerlere gelebileceğimi sölüyordu,her fırsatta erteliyor sürekli işimde patronluk yaptığım için bir kimsenin buyundurluğu altında çalışmak istemiyor reddediyordum
- ama eminenin bu yaptıgını yediremiyordum, ayrı kalmaktan çok kendi kafasına göre işler yapıp kendi tercihlerini kendi yapıp beni hiçe saymasını kafama takıyordum, elimdeki son dükkanıda satışa çıkardım ve aldığım paraya hiç dokunmadan ailemin hesabına yatırdım, çünkü onlara güvenıyordum elımızdeki son parayıda çarcur etmiceklerini biliyordum, yoksa bana kalsa o parayıda heba edecektim. anamla uzun uzun konuştum bu para sizin benim bu parada bir kuruş payım yok, sizler bu parayla kendi hayatınızı idame ettireceksiniz... sizlere layık olamadım ,sizler bana babamdan emanettınız ama başaramadım anacım, beni affetin artık kendi yolumu çiziyorum, size verdiğim para bir ömür boyu kimseye muhtaç olmadan geçinmenizi sağlayacaktır bundan eminim.
olur mu oğlum 12 yaşından beri çalışıyorsun bilmiyormuyum yaşadıklarını bizler sen olmasan napardık kimseye muhtaç etmeden buralara getirdin bizleri ama sana dedim oğlum yapma etme diye ama dinlemedin beni, fakat bir insanı hayata bağlamanı,onu kurtarmış olmanı hep takdirle karşıladım.ben ölene kadar senin yanında olucam sen benım biricik oğlumsun dedi dayanamadım ve sarıldım anama ağlıyordum ne kadar zor bir hayatta geçirsem duygusallığımdan hiç ödün vermedim saklayamıyordum hıcbır zaman duygularımı... - bir iki hafta kadar boşta gezdim biraz dinlenmek istedim,ama yinede yıllardır dükkanlarıma, esnaflıga alışmıştım kendimi boşlukta hissediyordum, sanki işe gidecekmiş gibi evden çıkıyor izmiri geziyordum, eski dostların yanına gidiyor hoş sohbetler edip eski günleri yaad ediyorduk, kemeraltı esnafı hala beni sayıyor seviyor, oartık orayla bağım kalmamış olsa bile çarşıya girer girmez bütün esnaf beni dükkanına buyur etmek istiyordu.hem futbolcu geçmişim,hem dürüst esnaflık anlayışım, hemde hoş sohbetim bunda etkiliydi.
- bir gün öğle saatlerinde evde oturup tv izlerken telefon çaldı arayan kızın babasıydı, buyur baba dedim. oğlum müsaitsen gel bir marketede seninle oturup biraz konuşalım. tamam baba müsaitim bir saate yanında olurum dedim,ve çıktım evden. dükkana vardım bir çay içtik havadan sudan konuştuk asıl konuyu açmamıştı daha.
bak oğlum emine için neler yaptıgını bılıyorum, neler yaşadıgımızı biliyorum ama artık herşey düzeldi,o kötü günlerde buna fırsat bulamamıştık,ama artık bu ilişkiye bir isim koymak gerek kız üniversiteye başlıcak artık yaşı 18 i de aştı ben bir nişan yapalım derim bir adım olsun bu evlilik yolunuzda.bu teklifini yadırgamadım bunu bende istiyordum önümüzdeki hafta sonu ailemle beraber size geleyim ve yüzüklerimizi takalım baba dedim... bir itirazda bulunmadığım için sevinmişti elini öptüm ve çıktım dükkandan. - annemi, ablamı ve sevdiğim bir aile dostumuzu alıp çıktık gittik evlerine o aksam, güzel bir törenle evliliğe ilk ciddi adımımızı atmıştık, artık ilişkimizin ciddi bir adı konmuştu
aradan belli bir zaman geçti okullar başlamıştı, çok zor bir şekilde ayrıldım ondan dayanamıyordum bu acıya ama ayrılmak zorundaydık. artık kütahya-izmir arasında mekik dokuma günlerim başlıyordu... - tabi bu arada o sevdiğim abimin şirkette çalışma teklifini kabul etmiştim, haftanın 5 günü şehirlerarası geziyor hafta sonları izmire gidiyordum, tabi arada kütahyaya ugruyor emine ile görüşüyordum.bu böle aylarca devam etti. sürekli işimde yükseliyordum, üstlerim benden memnundu,10 seneye yakın esnaflık özelliğim, pazarlamacılık yeteneğim bu işte çok iyi yerlere geleceğimi gösteriyordu... aldığım komisyonlar ve maaşım artıyordu, şirketteki pozisyonum her geçen ay bir üst kademeye çıkıyordu. sevilen bir insandım, şirkette arkadaş çevrem genişti... ara sıra bayi toplantılarına seminerlere katılıyor şirketteki kariyerim çok iyi ilerliyordu. artık marmara ve ege bölgesinde her gün ziyaretlerde bulunuyor, tabi bu arada da emıneyı ıhmal etmeyıp en fazla 10 günde bır yanına ugruyordum.
- tabi bu toplantılara sap gibi katılmak olmuyordu, şimdilerde olduğu gibi o zamanlarda belli bir ücret verip bazı bu işi yapan bayanları alıp gecelere katılıyordun... şirketteki bekar arkadaşlar olarak bu yolu izliyorduk. şirkette faruk adında sevdiğim bir kardeşim vardı benden bir yaş büyük, senelerdir şirkette çalşan biriydi. işin raconunu benden daha iyi bildiği için ondan akıl alıyordum.
- birgün aynur adında üniversiteli bir kızla tanıştırdı beni, ertesi gece çok önemli bir bayi toplantısı vardı ve benim bir partnere ihtiyacım vardı... kız 170 boylarında hafif balık etli bugday tenli her erkeğim arzulayacağı bir kızdı.ama gelgelelim kendine kötü bir yol çizmiş erkeklerle belli bir ücret karşılıgı beraber olup hayatını sürdürüyordu.o gece toplantıya katıldık, gerçekten yanımda sırıtmıyor, oturmasını kalkmasını ıyı bılıyor,tam bir bu tip gecelerde yanımda aradığım tipti... birazda duygusal yönden etkilenmiştim kızdan tamam emıneyı sevıyorum ama işte erkek adamsın ara sıra gönlün kayıyor, şeytana uyuyorsun yaptığım yerden göğe kadar hata ama evlenene kadar rahip hayatını sürdüremezdim.o gece çok sağlam bir otel ayarlayıp kızla çok iyi bir gece geçirdim... kız genç yaşına rağmen oldukça iyiydi ve bir erkeği nasıl baştan çıkaracagını biliyordu.
- artık üstlerim bana karışmıyor işi tam anlamıyla yerıne getırdıgım ıcın gözleri arkada kalmıyordu.bu arada aynurla ıkı gecede bir beraber oluyor güzel saatler geçiriyorduk. kız bana iyiden iyiye bağlanmıştı. artık işe de çıkmamaya başladı sadece bana ayırıyordu vaktini. üç beş ücret ödedikten sonra artık hiçbir ücret almadan adeta bir sevgili gibi olmuştuk, kız beni diğer erkeklerden farklı görüyordu, çünkü ona gerçekten kız oldugunu hissettirmiştim herşeyin sadece orospu-müşteri arasındaki al ver hesabı olmadığını hissettirmiştim.. emineden onada bahsetmiştim onun için yaptıklarım aynur'u derinden etkilemişti, bunları duydukça düşündükça daha çok gönülden bağlandığını sölüyordu bana.ama artık ilişkimizi bitirmem gerekiyordu benim için emine vardı ne kadar duygusal yönden bıraz olsam bağlansamda aynura sonuçta hayat kadınıydı nereye kdar gidecekti bu böle...
- bir gecenin sabahında ondan ayrılmak istediğimi bu ilişkinin devam edemeyecegını daha cok genç oldugunu ve çok daha ıyı ınsanlara layık oldugunu söledım. sustu 2-3 dakika hıcbırsey diyemedi ve hıckırarak ağlamaya başladı,ne olur benı bırakma dıyordu sana hıc mani olmam sadece ara sıra beraber olalım, gezelım,eskisi gibi gece toplantlarına katılalım ben sende kadımlıgımı hıssettım senin gibisini bir daha bulamam dıyordu... arkama bile bakmadan otel ücretini ödeyip çıktım gittim. izimi aynura kaybettirmiştim.
- kardeşlerim bır ıkı paragraf daha anlatıp, gece kaldıgımız yerden devam edelim,5 e doğru çıkmam gerekecek
- bir hafta kadar izmirde kaldım, çok yakın bir akrabamızın düğünü olduğu için şirketten izin almıştım, hemde ailemle, eminenın ailesi ile, dostlarımla hasret giderecektim. ailem hayatımı düzene koydugum ıcın çok mutlulardı, annem eskisi gibi bana çok yakındı zaten hıc değişmedi ki bana karşı, allaha şükür iyide kazanıyordum türkiye şartlarında.
bir gece herkes uyumuş, benım ise uykum yoktu, salonda maç özetlerine bakarken bir telefonla irkildim. arayan emıneydı hüngür hüngür ağlıyordu, noldu bişeyinmi var dedikçe sadece hıckırık sesı duyuyordum - lütfen gel diyordu sana ıhtıyacım var olur gel çok özledım senı benı yanlız bırakma buralarda dıyordu. oranın yaşamına ayak uyduramamıstı bır yandan benı bır yandan aılesını özluyordu adeta unıversıte okuduguna bın pişmandı bunu her fırsatta dile getırıyordu,ben ise içimden kendı dusen ağlamaz dıyor kendı basına iş yaparsan sonun bu olur diyordum..
yarın akrabamızın dugunu var dugunun ertesı gunu atlar gelırım bıraz daha dayan dedım,o ise dayanamıyor illa bu gece gelmemı istıyordu aklı mantıgı yerınde degıldı. kımselere haber vermeden atladım arabaya ve son sürat yola koyuldum. delicesine sürüyordum arabayı belkave yokusunu son surat tırmandıktan sonra bastırdıkça bastırıyordum 110-120-130 basabıldıgım kadar gecenın kör vakti. birazda alkol almıştım o gece , onunda etkısıyle olabıleceklerı dusunmuyordum,tam kemalpaşa yol ayrımında tali yoldan bir kamyon çıktı önüme o hızla ani frene asılsamda artık çok gecti, günlerce sürecek ölüm kalım savaşımın ilk gecesıydı, artık roller değişmiş dışarda bekleyenlerin çoğu aynı; fakat farklı olan ben bekleyen değil ,beklenilendim. - http://inci.sozlukspot.com/w/ibretlik-bir-aşk-hikayesi-yıllardan-1994/@sikicidost/
- aradan belli bir süre geçtikten sonra yıne aradı kız artık başıma bela aldıgımın farkındaydım bır kez daha bulusma talep etti ve yıne kabul ettım. sahılevlerı tarafında gece 10-11 sularında bır yere çektim arabayı,bak kızım dedım benım o kız ıcın yaptıklarımı tahmın bıle edemezsın eger hala bu santajına devam edersen öldürürüm seni benım bu saatten sonra kaybedecek bıseyım yok ama senın cok seyın var, belanı benden bulma dedim ve bır daha karsıma cıkma dedım, titriyordu benden bolesıne bır tepkı beklemıyordu ve bır daha karsıma cıkmadı.
- kızla saatlerce konusmaya başlamıştık iyiden ıyı bırbırımıze ısınıyorduk, kız okulunda baya başarılıydı, hedefleri vardı,ne olursa olsun hedeflerınden vazgeçmemesı gerektıgını bızım ılıskımızın onun derslerine zarar vermesını ıstemıyordum.
21 Kasım 2010 Pazar
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)